publicerad: 2015
stabil
stab·il
[‑i´l]
adjektiv
~t ~a • stadig; säker, trygg
| Positiv | |
|---|---|
| en stabil + substantiv | |
| ett stabilt + substantiv | |
| den/det/de stabila + substantiv | |
| den stabile + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de stabilare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är stabilast | |
| den/det/de stabilaste + substantiv |


