publicerad: 2015
synintryck
syn|in·tryck
substantiv
~et; pl. ~ syn 1 intryck
| Singular | |
|---|---|
| ett synintryck | obestämd form |
| ett synintrycks | obestämd form genitiv |
| synintrycket | bestämd form |
| synintryckets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| synintryck | obestämd form |
| synintrycks | obestämd form genitiv |
| synintrycken | bestämd form |
| synintryckens | bestämd form genitiv |


