publicerad: 2015
uppblandning
upp|bland·ning
substantiv
~en ~ar blanda
| Singular | |
|---|---|
| en uppblandning | obestämd form |
| en uppblandnings | obestämd form genitiv |
| uppblandningen | bestämd form |
| uppblandningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppblandningar | obestämd form |
| uppblandningars | obestämd form genitiv |
| uppblandningarna | bestämd form |
| uppblandningarnas | bestämd form genitiv |


