publicerad: 2015
uppvaktning
upp|vakt·ning
substantiv
~en ~ar 1 till uppvakta 12 till uppvakta 23 grupp personer i närheten av högt uppsatt person: kungen och hans uppvaktning
| Singular | |
|---|---|
| en uppvaktning | obestämd form |
| en uppvaktnings | obestämd form genitiv |
| uppvaktningen | bestämd form |
| uppvaktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppvaktningar | obestämd form |
| uppvaktningars | obestämd form genitiv |
| uppvaktningarna | bestämd form |
| uppvaktningarnas | bestämd form genitiv |


