publicerad: 2015
uppvigla
upp|vigla
verb
~de ~t • hetsa till motstånd el. uppror
| Finita former | |
|---|---|
| uppviglar | presens aktiv |
| uppviglas | presens passiv |
| uppviglade | preteritum aktiv |
| uppviglades | preteritum passiv |
| uppvigla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att uppvigla | infinitiv aktiv |
| att uppviglas | infinitiv passiv |
| har/hade uppviglat | supinum aktiv |
| har/hade uppviglats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| uppviglande | |
| Perfekt particip | |
| en uppviglad + substantiv | |
| ett uppviglat + substantiv | |
| den/det/de uppviglade + substantiv | |


