publicerad: 2015
utfackningsvägg
ut·fack·nings|vägg
substantiv
~en ~ar • yttervägg som inte är bärande
| Singular | |
|---|---|
| en utfackningsvägg | obestämd form |
| en utfackningsväggs | obestämd form genitiv |
| utfackningsväggen | bestämd form |
| utfackningsväggens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utfackningsväggar | obestämd form |
| utfackningsväggars | obestämd form genitiv |
| utfackningsväggarna | bestämd form |
| utfackningsväggarnas | bestämd form genitiv |


