publicerad: 2015
utmanövrering
ut|man·övr·er·ing
substantiv
~en ~ar utmanövrera
| Singular | |
|---|---|
| en utmanövrering | obestämd form |
| en utmanövrerings | obestämd form genitiv |
| utmanövreringen | bestämd form |
| utmanövreringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utmanövreringar | obestämd form |
| utmanövreringars | obestämd form genitiv |
| utmanövreringarna | bestämd form |
| utmanövreringarnas | bestämd form genitiv |


