publicerad: 2015
utmarksjord
ut·marks|jord
substantiv
~en ~ar • till jord 2 utmark
| Singular | |
|---|---|
| en utmarksjord | obestämd form |
| en utmarksjords | obestämd form genitiv |
| utmarksjorden | bestämd form |
| utmarksjordens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utmarksjordar | obestämd form |
| utmarksjordars | obestämd form genitiv |
| utmarksjordarna | bestämd form |
| utmarksjordarnas | bestämd form genitiv |


