publicerad: 2015
utplantering
ut|plant·er·ing
substantiv
~en ~ar plantera
| Singular | |
|---|---|
| en utplantering | obestämd form |
| en utplanterings | obestämd form genitiv |
| utplanteringen | bestämd form |
| utplanteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utplanteringar | obestämd form |
| utplanteringars | obestämd form genitiv |
| utplanteringarna | bestämd form |
| utplanteringarnas | bestämd form genitiv |


