publicerad: 2015
vittneskonfrontation
vittn·es|kon·front·at·ion
substantiv
~en ~er vittne 1 konfrontation
| Singular | |
|---|---|
| en vittneskonfrontation | obestämd form |
| en vittneskonfrontations | obestämd form genitiv |
| vittneskonfrontationen | bestämd form |
| vittneskonfrontationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vittneskonfrontationer | obestämd form |
| vittneskonfrontationers | obestämd form genitiv |
| vittneskonfrontationerna | bestämd form |
| vittneskonfrontationernas | bestämd form genitiv |


