publicerad: 2015
anföringssats
an·för·ings|sats
substantiv
~en ~er • till sats 2 anföring
| Singular | |
|---|---|
| en anföringssats | obestämd form |
| en anföringssats | obestämd form genitiv |
| anföringssatsen | bestämd form |
| anföringssatsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| anföringssatser | obestämd form |
| anföringssatsers | obestämd form genitiv |
| anföringssatserna | bestämd form |
| anföringssatsernas | bestämd form genitiv |


