publicerad: 2015
artikulationsorgan
art·ikul·at·ions|org·an
substantiv
~et; pl. ~ artikulation organ 1
| Singular | |
|---|---|
| ett artikulationsorgan | obestämd form |
| ett artikulationsorgans | obestämd form genitiv |
| artikulationsorganet | bestämd form |
| artikulationsorganets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| artikulationsorgan | obestämd form |
| artikulationsorgans | obestämd form genitiv |
| artikulationsorganen | bestämd form |
| artikulationsorganens | bestämd form genitiv |


