publicerad: 2015
artikulera
art·ikul·era
verb
~de ~t • tydligt uttala, utforma ljud; jfr artikulation
| Finita former | |
|---|---|
| artikulerar | presens aktiv |
| artikuleras | presens passiv |
| artikulerade | preteritum aktiv |
| artikulerades | preteritum passiv |
| artikulera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att artikulera | infinitiv aktiv |
| att artikuleras | infinitiv passiv |
| har/hade artikulerat | supinum aktiv |
| har/hade artikulerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| artikulerande | |
| Perfekt particip | |
| en artikulerad + substantiv | |
| ett artikulerat + substantiv | |
| den/det/de artikulerade + substantiv | |


