publicerad: 2015
discipel
discipel
[disip´el]
substantiv
~n disciplar • elev
| Singular | |
|---|---|
| en discipel | obestämd form |
| en discipels | obestämd form genitiv |
| discipeln | bestämd form |
| discipelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| disciplar | obestämd form |
| disciplars | obestämd form genitiv |
| disciplarna | bestämd form |
| disciplarnas | bestämd form genitiv |


