publicerad: 2015
harmonilära
harm·oni|lära
substantiv
~n ‑läror • till harmoni 1 1lära
| Singular | |
|---|---|
| en harmonilära | obestämd form |
| en harmoniläras | obestämd form genitiv |
| harmoniläran | bestämd form |
| harmonilärans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| harmoniläror | obestämd form |
| harmonilärors | obestämd form genitiv |
| harmonilärorna | bestämd form |
| harmonilärornas | bestämd form genitiv |


