publicerad: 2015
impulskontroll
im·puls|kont·roll
substantiv
~en ~er impuls 2 kontroll
| Singular | |
|---|---|
| en impulskontroll | obestämd form |
| en impulskontrolls | obestämd form genitiv |
| impulskontrollen | bestämd form |
| impulskontrollens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| impulskontroller | obestämd form |
| impulskontrollers | obestämd form genitiv |
| impulskontrollerna | bestämd form |
| impulskontrollernas | bestämd form genitiv |


