publicerad: 2015
impulsgivare
im·puls|giv·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑givarna impuls 2 givare
| Singular | |
|---|---|
| en impulsgivare | obestämd form |
| en impulsgivares | obestämd form genitiv |
| impulsgivaren | bestämd form |
| impulsgivarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| impulsgivare | obestämd form |
| impulsgivares | obestämd form genitiv |
| impulsgivarna | bestämd form |
| impulsgivarnas | bestämd form genitiv |


