publicerad: 2015
inackordera
in|ac·kord·era
verb
~de ~t • ha inneboende hos sig: han bodde inackorderad hos sin faster
| Finita former | |
|---|---|
| inackorderar | presens aktiv |
| inackorderas | presens passiv |
| inackorderade | preteritum aktiv |
| inackorderades | preteritum passiv |
| inackordera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att inackordera | infinitiv aktiv |
| att inackorderas | infinitiv passiv |
| har/hade inackorderat | supinum aktiv |
| har/hade inackorderats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| inackorderande | |
| Perfekt particip | |
| en inackorderad + substantiv | |
| ett inackorderat + substantiv | |
| den/det/de inackorderade + substantiv | |


