publicerad: 2015
irrlära
irr|lära
substantiv
~n ‑läror • felaktig lära
| Singular | |
|---|---|
| en irrlära | obestämd form |
| en irrläras | obestämd form genitiv |
| irrläran | bestämd form |
| irrlärans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| irrläror | obestämd form |
| irrlärors | obestämd form genitiv |
| irrlärorna | bestämd form |
| irrlärornas | bestämd form genitiv |


