publicerad: 2015
irritationsmoment
ir·rit·at·ions|mom·ent
substantiv
~et; pl. ~ irritation moment
| Singular | |
|---|---|
| ett irritationsmoment | obestämd form |
| ett irritationsmoments | obestämd form genitiv |
| irritationsmomentet | bestämd form |
| irritationsmomentets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| irritationsmoment | obestämd form |
| irritationsmoments | obestämd form genitiv |
| irritationsmomenten | bestämd form |
| irritationsmomentens | bestämd form genitiv |


