publicerad: 2015
konsonantförbindelse
kon·son·ant|för·bind·else
substantiv
~n ~r 1konsonant förbindelse 1
| Singular | |
|---|---|
| en konsonantförbindelse | obestämd form |
| en konsonantförbindelses | obestämd form genitiv |
| konsonantförbindelsen | bestämd form |
| konsonantförbindelsens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konsonantförbindelser | obestämd form |
| konsonantförbindelsers | obestämd form genitiv |
| konsonantförbindelserna | bestämd form |
| konsonantförbindelsernas | bestämd form genitiv |


