publicerad: 2015
uppbrottssignal
upp·brotts|sign·al
substantiv
~en ~er uppbrott signal
| Singular | |
|---|---|
| en uppbrottssignal | obestämd form |
| en uppbrottssignals | obestämd form genitiv |
| uppbrottssignalen | bestämd form |
| uppbrottssignalens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppbrottssignaler | obestämd form |
| uppbrottssignalers | obestämd form genitiv |
| uppbrottssignalerna | bestämd form |
| uppbrottssignalernas | bestämd form genitiv |


