publicerad: 2015
utsträcka
ut|sträcka
verb
‑sträckte ‑sträckt 1 utsträcka el. sträcka ut en hjälpande hand2 ge större omfattning: de utsträckte Spanienresan till Nordafrika
| Finita former | |
|---|---|
| utsträcker | presens aktiv |
| utsträcks (utsträckes) | presens passiv |
| utsträckte | preteritum aktiv |
| utsträcktes | preteritum passiv |
| utsträck | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att utsträcka | infinitiv aktiv |
| att utsträckas | infinitiv passiv |
| har/hade utsträckt | supinum aktiv |
| har/hade utsträckts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| utsträckande | |
| Perfekt particip | |
| en utsträckt + substantiv | |
| ett utsträckt + substantiv | |
| den/det/de utsträckta + substantiv | |


