publicerad: 2015
vandrarkänga
vandr·ar|känga
substantiv
~n ‑kängor vandrare känga 1
| Singular | |
|---|---|
| en vandrarkänga | obestämd form |
| en vandrarkängas | obestämd form genitiv |
| vandrarkängan | bestämd form |
| vandrarkängans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vandrarkängor | obestämd form |
| vandrarkängors | obestämd form genitiv |
| vandrarkängorna | bestämd form |
| vandrarkängornas | bestämd form genitiv |


