publicerad: 2015
benspark
ben|spark
substantiv
~en ~ar • till ben 2 spark 1
Singular | |
---|---|
en benspark | obestämd form |
en bensparks | obestämd form genitiv |
bensparken | bestämd form |
bensparkens | bestämd form genitiv |
Plural | |
bensparkar | obestämd form |
bensparkars | obestämd form genitiv |
bensparkarna | bestämd form |
bensparkarnas | bestämd form genitiv |