publicerad: 2015
proklamering
pro·klam·er·ing
substantiv
~en • till proklamera 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en proklamering | obestämd form |
| en proklamerings | obestämd form genitiv |
| proklameringen | bestämd form |
| proklameringens | bestämd form genitiv |


