publicerad: 2015
bekröning
be·krön·ing
substantiv
~en ~ar bekröna
| Singular | |
|---|---|
| en bekröning | obestämd form |
| en bekrönings | obestämd form genitiv |
| bekröningen | bestämd form |
| bekröningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bekröningar | obestämd form |
| bekröningars | obestämd form genitiv |
| bekröningarna | bestämd form |
| bekröningarnas | bestämd form genitiv |


