publicerad: 2015
habitué
hab·itué
substantiv
~n ~er • stamgäst, stamkund
| Singular | |
|---|---|
| en habitué | obestämd form |
| en habitués | obestämd form genitiv |
| habituén | bestämd form |
| habituéns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| habituéer | obestämd form |
| habituéers | obestämd form genitiv |
| habituéerna | bestämd form |
| habituéernas | bestämd form genitiv |


