publicerad: 2015
hånare
hån·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. hånarna håna
| Singular | |
|---|---|
| en hånare | obestämd form |
| en hånares | obestämd form genitiv |
| hånaren | bestämd form |
| hånarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hånare | obestämd form |
| hånares | obestämd form genitiv |
| hånarna | bestämd form |
| hånarnas | bestämd form genitiv |


