publicerad: 2015
konspirationsteoretiker
kon·spir·at·ions|teor·et·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ • ⟨ofta iron.⟩ konspiration teoretiker
| Singular | |
|---|---|
| en konspirationsteoretiker | obestämd form |
| en konspirationsteoretikers | obestämd form genitiv |
| konspirationsteoretikern | bestämd form |
| konspirationsteoretikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konspirationsteoretiker | obestämd form |
| konspirationsteoretikers | obestämd form genitiv |
| konspirationsteoretikerna | bestämd form |
| konspirationsteoretikernas | bestämd form genitiv |


