publicerad: 2015
konungaed
kon·unga|ed
substantiv
~en ~er • i äldre tid
| Singular | |
|---|---|
| en konungaed | obestämd form |
| en konungaeds | obestämd form genitiv |
| konungaeden | bestämd form |
| konungaedens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konungaeder | obestämd form |
| konungaeders | obestämd form genitiv |
| konungaederna | bestämd form |
| konungaedernas | bestämd form genitiv |


