publicerad: 2015
konungarike
kon·unga|rike
substantiv
~t ~n • konungariket Sverige
| Singular | |
|---|---|
| ett konungarike | obestämd form |
| ett konungarikes | obestämd form genitiv |
| konungariket | bestämd form |
| konungarikets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konungariken | obestämd form |
| konungarikens | obestämd form genitiv |
| konungarikena | bestämd form |
| konungarikenas | bestämd form genitiv |


