publicerad: 2015
konungagrav
kon·unga|grav
substantiv
~en ~ar • ⟨högt.⟩ konung 1grav
| Singular | |
|---|---|
| en konungagrav | obestämd form |
| en konungagravs | obestämd form genitiv |
| konungagraven | bestämd form |
| konungagravens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konungagravar | obestämd form |
| konungagravars | obestämd form genitiv |
| konungagravarna | bestämd form |
| konungagravarnas | bestämd form genitiv |


