publicerad: 2015
kratsning
krats·ning
substantiv
~en ~ar kratsa
| Singular | |
|---|---|
| en kratsning | obestämd form |
| en kratsnings | obestämd form genitiv |
| kratsningen | bestämd form |
| kratsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kratsningar | obestämd form |
| kratsningars | obestämd form genitiv |
| kratsningarna | bestämd form |
| kratsningarnas | bestämd form genitiv |


