publicerad: 2015
krattning
kratt·ning
substantiv
~en ~ar 2kratta
| Singular | |
|---|---|
| en krattning | obestämd form |
| en krattnings | obestämd form genitiv |
| krattningen | bestämd form |
| krattningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| krattningar | obestämd form |
| krattningars | obestämd form genitiv |
| krattningarna | bestämd form |
| krattningarnas | bestämd form genitiv |


