publicerad: 2015
normbildning
norm|bild·ning
substantiv
~en ~ar norm bildning 1
| Singular | |
|---|---|
| en normbildning | obestämd form |
| en normbildnings | obestämd form genitiv |
| normbildningen | bestämd form |
| normbildningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| normbildningar | obestämd form |
| normbildningars | obestämd form genitiv |
| normbildningarna | bestämd form |
| normbildningarnas | bestämd form genitiv |


