publicerad: 2015
omprövning
om|pröv·ning
substantiv
~en ~ar ompröva
| Singular | |
|---|---|
| en omprövning | obestämd form |
| en omprövnings | obestämd form genitiv |
| omprövningen | bestämd form |
| omprövningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| omprövningar | obestämd form |
| omprövningars | obestämd form genitiv |
| omprövningarna | bestämd form |
| omprövningarnas | bestämd form genitiv |


