publicerad: 2015
raggarbrud
ragg·ar|brud
substantiv
~en ~ar • ⟨vard.⟩ till brud 2 raggare
| Singular | |
|---|---|
| en raggarbrud | obestämd form |
| en raggarbruds | obestämd form genitiv |
| raggarbruden | bestämd form |
| raggarbrudens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| raggarbrudar | obestämd form |
| raggarbrudars | obestämd form genitiv |
| raggarbrudarna | bestämd form |
| raggarbrudarnas | bestämd form genitiv |


