publicerad: 2015
ryggmärgsbråck
rygg·märgs|bråck
substantiv
~et; pl. ~ ryggmärg bråck
| Singular | |
|---|---|
| ett ryggmärgsbråck | obestämd form |
| ett ryggmärgsbråcks | obestämd form genitiv |
| ryggmärgsbråcket | bestämd form |
| ryggmärgsbråckets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ryggmärgsbråck | obestämd form |
| ryggmärgsbråcks | obestämd form genitiv |
| ryggmärgsbråcken | bestämd form |
| ryggmärgsbråckens | bestämd form genitiv |


