publicerad: 2015
prioriteringsordning
pri·or·it·er·ings|ordn·ing
substantiv
~en ~ar • till ordning 4 prioritering
| Singular | |
|---|---|
| en prioriteringsordning | obestämd form |
| en prioriteringsordnings | obestämd form genitiv |
| prioriteringsordningen | bestämd form |
| prioriteringsordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| prioriteringsordningar | obestämd form |
| prioriteringsordningars | obestämd form genitiv |
| prioriteringsordningarna | bestämd form |
| prioriteringsordningarnas | bestämd form genitiv |


