publicerad: 2015
rättfärdighet
rätt|färd·ig·het
substantiv
~en rättfärdig
| Singular | |
|---|---|
| en rättfärdighet | obestämd form |
| en rättfärdighets | obestämd form genitiv |
| rättfärdigheten | bestämd form |
| rättfärdighetens | bestämd form genitiv |


