publicerad: 2015
omprioritera
om|pri·or·it·era
verb
~de ~t • omprioritera el. prioritera om (ngt)
| Finita former | |
|---|---|
| omprioriterar | presens aktiv |
| omprioriteras | presens passiv |
| omprioriterade | preteritum aktiv |
| omprioriterades | preteritum passiv |
| omprioritera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att omprioritera | infinitiv aktiv |
| att omprioriteras | infinitiv passiv |
| har/hade omprioriterat | supinum aktiv |
| har/hade omprioriterats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| omprioriterande | |
| Perfekt particip | |
| en omprioriterad + substantiv | |
| ett omprioriterat + substantiv | |
| den/det/de omprioriterade + substantiv | |


