publicerad: 2015
klarläggning
klar|lägg·ning
substantiv
~en klarlägga
| Singular | |
|---|---|
| en klarläggning | obestämd form |
| en klarläggnings | obestämd form genitiv |
| klarläggningen | bestämd form |
| klarläggningens | bestämd form genitiv |


