publicerad: 2015
ordningsstadga
ordn·ings|stadga
substantiv
~n ‑stadgor ordning 1 2stadga
| Singular | |
|---|---|
| en ordningsstadga | obestämd form |
| en ordningsstadgas | obestämd form genitiv |
| ordningsstadgan | bestämd form |
| ordningsstadgans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ordningsstadgor | obestämd form |
| ordningsstadgors | obestämd form genitiv |
| ordningsstadgorna | bestämd form |
| ordningsstadgornas | bestämd form genitiv |


