publicerad: 2015
ordningspolis
ordn·ings|pol·is
substantiv
~en ~er ordning 1 polis 1
| Singular | |
|---|---|
| en ordningspolis | obestämd form |
| en ordningspolis | obestämd form genitiv |
| ordningspolisen | bestämd form |
| ordningspolisens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ordningspoliser | obestämd form |
| ordningspolisers | obestämd form genitiv |
| ordningspoliserna | bestämd form |
| ordningspolisernas | bestämd form genitiv |


